Najnowsze artykuły

Karolina Grzesik
upadły anioł

może krzyczałeś
może błagałeś o pomoc
oczekiwałeś czegoś od nas

SŁOWAk nr 8, maj 2019

SŁOWAk nr 8, maj 2019

Dyżurne hobby (?) Espantajo

Co jakiś czas przypomina mi się pytanie zadane przez ucznia gimnazjum. Jedno z tych pytań, na które nie do końca […]

Z walizką pełną książek Arturo Pérez – Reverte

Każdy ma swój własny sposób porządkowania biblioteczki. W moim podstawowe kryterium to oryginalny język autora.

Słowo i idea mają moc zdolną zmieniać świat Maria Filipiak

Słowo, word, parola, mot, wort… zawsze jest pierwsze.

Cervantes: historia pewnego nieudacznika, twórcy ponadczasowego dzieła Jesús Maseo de la Torre

Ułożyłem już nogi w strzemionach.  Przepełniony trwogą oczekiwania na śmierć, wielki Panie, to do Ciebie się zwracam. Lecz jeśli tak być musi, niech się dzieje wola Nieba.

My, dzieci z dworca ZOO Edyta Fragsztajn

Sądzę, że każdy z nas zastanawiał się kiedyś, w jaki sposób książkowi bohaterowie przeżywający swe niezwykłe przygody funkcjonowaliby w dzisiejszej rzeczywistości.

trzy godziny ciszy Marta Banaś

jest on. Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim porostu nic wspólnego”.

Niewątpliwie, „trzy godziny ciszy” to pozycja szczególnie ciekawa dla wszystkich tych, którzy cenią intrygującą fabułę, pełną nieprzewidzianych wątków i zaskakujących zwrotów. Co ciekawe, to powieść, która przez swój tytuł nawiązuje do mickiewiczowskich „Dziadów” części IV, a dokładnie do trzech godzin, podczas których główny bohater Gustaw poddawany jest spowiedzi swojego życia. Godzina rozpaczy, miłości, a następnie przestrogi ukazują całe życie bohatera i zmuszają do licznych refleksji.

*** Maria Smorczewska

Kiedy w środku pojawiła się rozczochrana czupryna, wystająca spod zielonej czapki, nie wahała się ani chwili: poczekała aż do czupryny dołączą ręce i reszta ciała, po czym zdzieliła chłopca białym kijem, odłamując jego końcówkę.

Zbyt zwykła historia o miłości, by o niej pisać Julia Kurzydlak

Patrzą na siebie z miłością. Żadne z nich nigdy tego nie powiedziało, chociaż oboje wiedzą. Kiedyś może powiedzą (….)